...اینجا چراغی روشنه...

روزهایم در متن به تصویر کشیده خواهند شد...

روزهایم در متن به تصویر کشیده خواهند شد...

...اینجا چراغی روشنه...

فقط عکاس باشی ها در تاریک خانه نمی روند، هر آدمی گاهی اوقات می رود توی خلوت خودش، چراغ ها را خاموش می کند و فکر می کند. روزهایم را اینجا خواهم نوشت تا من بعد، هر وقت چراغ های مغزم خاموش شد، اینجا باشد تا یادم نرود خیلی چیزها...
تا باد چنین بادا

به این فکر می کردم که باید هر روز، در عین تکراری بودن ساعت ها، حوادث خاص خودش را دارد، خاطرات خاص خودش و آدم های خاص خودش؛ برای همین هم اینجا را راه انداختم. که من بعد بهتر ببینم تا بهتر بنویسم. آدم ها را با شما در میان بگذارم. اتفاقات را، تجربیات م را و هر چیز ممکن دیگری که در یک روز ممکن است برایم اتفاق افتاده باشد.
گاهی طنز، گاهی جدی و انتقادی و گاهی هم درددل...
سعی می کنم ماهی یک پست صوتی ِ رادیووار بگذارم. تا چه پیش آید.